ΕΓΩ ΞΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ... ΕΣΥ;

Η ιστορία μιας κοπέλας που είχε τη δύναμη και ξέφυγε απο μια αρρωστημένη σχέση και που εγω προσωπικά παρα το νεαρό της ηλικίας της, εκτιμώ πολύ τη γνώμη της... Κάποιοι απο μας, αναγκάζονται να ενηλικιωθουν πολυ γρηγορα.... Κανείς μας δεν ξέρει πως θα αντιδρουσε σε αυτη την περίπτωση... Στη θεωρία όλοι θα φευγαμε, στην πράξη είναι λίγες οι κοπέλες που ξεφευγουν..

 

«ΤΟ ΟΧΙ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ»

 Από πολύ μικρή (όπως τα περισσότερα παιδιά πιστεύω) ήθελα να ανεξαρτητοποιηθώ…

Έλεγα αρκετά ψέματα στους δικούς μου (όπως και οι φίλες μου) ότι θα κοιμόμασταν η μια στην άλλη και βγαίναμε έξω στα club ως το πρωί και περιμέναμε σε κάποια παγκάκια να πάει 10 η ώρα για να γυρίσουμε σπίτι... Το θυμάμαι σαν χθες... Φεύγαμε από το σπίτι με φόρμες και τις πιο μεγάλες  τσάντες που είχαμε... Βάζαμε τα βραδινά μας ρούχα μέσα και δίναμε ραντεβού σε κάποιες δημόσιες τουαλέτες, αλλάζαμε ,βαφόμασταν και βγαίναμε… Τότε ήταν κατόρθωμα για μας αλλά οι περισσότερες ήδη το έχουν μετανιώσει!

 Έτσι ένιωθα ελεύθερη και ανεξάρτητη..!

 Ήθελα να φύγω από το σπίτι, να ησυχάσω από τον κέρβερο του σπιτιού..! Φυσικά ο κέρβερος δεν ήταν ο μπαμπάς μου αλλά η μάνα μου... Πάντα με το όχι στο στόμα…  Ότι και αν ζητούσες ότι και αν ρωτούσες ήξερες ότι το όχι θα ήταν η μοναδική απάντησή της… Τώρα μπορώ να καταλάβω τους λόγους που το έκανε και ήταν πολύ και τελικά δίκαιοι….  

Στα 16 μου μετά από 6 μήνες σχέσης αποφάσισα να κάνω το πολυπόθητο βήμα… Να εγκαταλείψω το σπίτι μου και να πάω στον αγαπημένο μου, να μείνω μαζί του, να ζήσω τη ζωή μου..!! Φυσικά η αντίδραση των γονιών μου δεν ήταν και η καλύτερη, αλλά μετά από 4 μήνες που δεν είχαμε επαφές το πήραν απόφαση ότι είχα κατασταλάξει...

Ή έτσι νόμιζα εγώ…!

Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο από της εμπειρίες μόνο αυτής της σχέσης... Αλλά θα προσπαθήσω να γίνω πιο συνοπτική…

Όταν είσαι ερωτευμένος τυφλώνεσαι... Πιστεύεις ότι όλοι γύρω σου θέλουν να σου κάνουν κακό εκτός από τον αγαπημένο σου... Δέχεσαι τα πάντα από αυτόν, δέχεσαι το ψέμα σαν γλυκόλογο ,δέχεσαι το ξύλο σαν χάδι ….

Και εγώ…  Δέχτηκα αρκετά γλυκόλογα και τέτοια χάδια...

Τότε δεν είχα μυαλό…

Ήμουνα παιδί!

Και αυτό δεν είναι δικαιολογία είναι πραγματικότητα…!

Τότε δεν με ένοιαζε... Ήμουν ανεξάρτητη... Στην αρχή ήταν σαν παιχνίδι για μένα... Όλα ήταν εύκολα... Αναγκάστηκα και έμαθα να μαγειρεύω και να κάνω τις απαραίτητες δουλειές για το καινούργιο μου σπίτι..!

Μετά από λίγο καιρό άρχισαν τα μαλώματα, οι φωνές, το ξύλο... Από την μια στιγμή στην άλλη έγινα γυναίκα…

Από τα 17 μου κιόλας ένιωσα 40 χρονών... Τόσο καταπονημένη ψυχολογικά…. Έπειτα από 3 χρόνια σχέσης χωρίσαμε….

Δεν θυμάμαι τον λόγο αλλά, έπειτα από έναν τρομερό τσακωμό τα μάζεψα και έφυγα….

Δεν είχα που να πάω…. Δεν ήθελα να γυρίσω στους γονείς μου γιατί ντρεπόμουνα…. Δεν ήθελα να ξέρουν ότι δεν τα κατάφερα και ότι είχα και πάλι την ανάγκη τους… Δεν ήθελα γιατί ήμουν σχεδόν 19 και έπρεπε να μάθω να αυτοσυντηρούμαι... Το πρώτο βράδυ τριγυρνούσα μέσα στην πόλη… Δεν είχα καταλάβει πότε ξημέρωσε...

Αποφάσισα να επιστρέψω στους γονείς μου... Με δέχτηκαν ... Μου συμπαραστάθηκαν και ας μην ήξεραν το τι κουβαλούσα μέσα μου… Την επόμενη κιόλας βρήκα δουλειά... Επι 1 χρόνο δούλευα ασταμάτητα πολλές φορές και 2πλες βάρδιες για να ξεχαστώ… Σχεδόν κάθε βράδυ μετά την δουλειά έβγαινα... Έκανα ότι δεν είχα κάνει τα τελευταία 3 χρόνια… Διασκέδαζα ,έκανα εύκολο σεξ... Μόνο και μόνο για να ξέρει ότι είμαι καλά ... Τον μισούσα που μου στέρησε την εφηβεία μου… Που δεν μου επέτρεπε να διαβάσω και πάτωσα στις πανελλήνιες.. Που ξεπούλησα την ζωή μου για έναν @#$$%@...!

Ήθελα να ξεχάσω τα λάθη μου… Να ξεχάσω τον άνθρωπο που αγαπούσα όσο τίποτε άλλο και με έκανε να τον μισήσω... Αυτός ο χρόνος ήταν λυτρωτικός για μένα...

Γνώρισα την μάνα μου πραγματικά...!

Κατάλαβα ότι το όχι της με προστάτευε! Το έκανε επειδή με αγαπούσε...! Αλλά και πάλι δεν έφτασε για να με σώσει... Μόλις πέρασε αυτός ο χρόνος τυχαία βρεθήκαμε σε ένα μπαράκι... Τον κοιτούσα, με κοιτούσε... Εκείνο το βράδυ ήπια πολύ… Κακώς... Γιατί σκάλισα την στάχτη... Ήθελα να μάθω αν αισθάνεται κάτι για μένα ακόμα... Δυστυχώς το έμαθα... Προσπαθήσαμε  ξανά αλλά αυτή τη φορά δεν έκανα το λάθος να αφήσω την πραγματική μου οικογένεια!

Δεν πήγε πολύ... Στην αρχή έδειχνε ότι είχε αλλάξει, αλλά ότι λάμπει δεν είναι σίγουρα χρυσός!

Στην πρώτη μου αμφιβολία απομακρύνθηκα ολοκληρωτικά…

 Ελάχιστες μέρες μετά γνώρισα τον άνθρωπο που έχω δίπλα μου τώρα... Ήταν η αυτοάμυνα μου απέναντι στον πρώην... Προσπάθησα να κάνω μια καινούργια αρχή με τον πρώτο άνθρωπο που βρέθηκε μπροστά μου…

Πολύ γρήγορα και πάλι άφησα την οικογένεια μου και τον ακολούθησα στην πόλη όπου και βρισκόμαστε τώρα… Δεν το μετανιώνω... Μετά από 1,5 χρόνο μπορώ να πω ότι μέχρι στιγμής μου φέρεται άψογα… Παρ’ όλο που απορώ πως με ανέχεται ακόμα... Μετά από αυτήν την εμπειρία μου έγινα πολύ επιφυλακτική ,πολύ σκληρή και ανένδοτη πολλές φορές...!

Είχα πάρει απόφαση πως δεν θα άφηνα κανέναν να με πληγώσει ,να με ταπεινώσει και να με κάνει να ντρέπομαι τον ίδιο μου εαυτό...

Και μέχρι στιγμής το έχω καταφέρει..! Για αύριο δεν ξέρω... Κανείς  δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί…

Αισθάνομαι περήφανη για το εαυτό μου που τα κατάφερα και σηκώθηκα όσες φορές και αν έπεσα... Νιώθω περήφανη που παρά το νεαρό της ηλικίας μου είμαι περισσότερο γυναίκα από πολλές μεγαλύτερες που γνωρίζω...

 Έγινα πιο δυνατή,  πιο σίγουρη για τον εαυτό μου...!!!

Και αυτό το χρωστάω σε σένα... Σε σένα που με χτυπούσες επειδή έσπαγα ένα πιάτο, επειδή δεν ήθελα να κάνω έρωτα μαζί σου και κάποιες φορές επειδή ήσουν εγωιστής και για πολλά ακόμα επειδή..!

Πραγματικά μου έκανες καλό όμως...

Σε ευχαριστώ,  γιατί αν δεν ήσουν εσύ δεν θα μπορούσα να εκτιμήσω την πραγματική μου οικογένεια και την μαμά μου που πλέον την υπεραγαπώ πιο πάνω και από μένα..

Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα ήμουν με έναν υπέροχο άνθρωπο που με νοιάζεται και κάθε φορά που με κοιτάει βλέπω την ευτυχία στα μάτια του!

 

ΑΝ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ...ΔΕΝ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΕΔΩ...ΔΥΝΑΤΗ,ΗΡΕΜΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ...

 Παρ’ όλο που δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω... Αλλά είναι δάκρυα χαράς...

Δάκρυα λύτρωσης!!!!

 

Συγχωρέστε με αν σας κούρασα... Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα πολύ μικρό δείγμα (πιστέψτε με) για να μην νιώσετε ποτέ κακές μάνες όταν λέτε όχι...!

ΤΟ ΟΧΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΑΝ…